-
1 εξαιρεω
(fut. ἐξαιρήσω, aor. 2 ἐξεῖλον, pf. ἐξῄρηκα)1) вынимать, извлекать, удалять(τὸν λίθον, τέν νηδύν Her.; τὸ δέλτα τοῦ ὀνόματος Plat.; τοὺς ὀδόντας Arst.; ἔπος τινὰ ἐκ τῶν τοῦ Ἡσιόδου Plut.)
τὰ ἱερὰ ἐξῃρημένα Xen. — вынутые внутренности жертвенного животного2) вынимать, доставать(πέπλους ἔνθεν, med. ὀϊστὸν φαρέτρης Hom.; λέβητός τι Pind.)
3) выкапывать, добывать4) снимать, срывать(οἴακας νεώς Eur.)
5) med. убирать(τὰ μεγάλα ἱστία Xen.)
6) med. выгружать(τὰ φορτία Hes.; τὸν σῖτον Thuc., Dem.; τὰ ἀγώγιμα Xen.)
7) опорожнять(ὅ κέραμος ἐξαιρεόμενος Her.)
8) отнимать, похищать, увозить(Μήδειαν ἐκ Κόλχων δόμων Pind.; med.: τέκνα τινί Hom.; τὰ φίλτατα Soph.; ἄνδρα δραπετέν γενόμενον Her.)
ἐξελέσθαι τινὰ θυμόν Hom. — лишать кого-л. жизни9) med. оберегать, охранять, освобождать, спасать(τινὰ τῶν κινδύνων Dem.; τινὰ τοῦ πολέμου Polyb.; τοὺς ἀδικουμένους βίας Plut.)
ἐ. τινα εἰς ἐλευθερίαν Lys. — требовать чьего-л. освобождения10) тж. med. отнимать, устранять, рассеивать, прекращать(τινὸς φόβον Eur. и φόβους Isocr.; med. νεῖκός τινος Eur.)
ἁμαρτίας ἐξῃρημένης Plat. — с устранением ошибки;τὸ ἐπιθυμοῦν οὐκ ἐξῃρέθησαν ὑπὸ τοῦ ὀχλώδους Thuc. — трудности не охладили их рвения;ἐξαιρεθεὴς ἀδικίαν Plat. — тот, в ком искоренена несправедливость11) улаживать(λόγοις τὰς διαφοράς Isocr.)
12) отвергать, опровергать(τὰς ἐμποδίους δόξας Plat.; med. τὸν ἐναντίον λόγον Arst.; ἐξελέσθαι τέν διαβολήν τινος Plat.)
13) отвергать, презирать(τὰ παλαιὰ θέσφατα Soph.)
14) устранять, исключатьμητέρας ἐξελόντες Her. — за исключением матерей;Σιμμίαν ἐξαιρῶ λόγου Plat. — о Симмии я не говорю;τὸ μέσον τινὸς ἐξελεῖν Dem. — пропустить, обойти молчанием середину чего-л.15) выделять, обособлять(τὰς ἀντιμοιρίας, med. τέν οἰκίαν εἰς ἔκτισιν προικός Dem.)
16) изгонять, прогонять17) уничтожать, истреблять(θῆρας χθονός Eur.; σφῆκας Xen.)
18) разрушать, разорять, опустошать(οἰκίας καὴ πόλεις Plat.)
19) захватывать, завоевывать(πόλιν Thuc.; χωρίον Dem., Plut.)
πᾶν ἐξαιρεῖ λόγος Eur. — слово покоряет все20) med. выбирать21) выделять, отбирать, предназначать(Ἑκαμήδην Νέστορι Hom.)
ἐξελεῖν τινι τεμένεα Hes. — отвести кому-л. лучшие участки;med. — отбирать для себя, брать себе (μενοεικέα Hom.; τινα αὑτῷ κτῆμα Soph.):δῶρον ἐξελέσθαι τινός Soph. — получить от кого-л. дар22) культ. посвящать(κλήρους τοῖς θεοῖς Thuc.)
ἐξαραιρημένος Ποσειδέωνι Her. — посвященный Посидону -
2 επαλλασσω
атт. ἐπαλλάττω1) чередовать, перемежатьπολέμοιο πεῖραρ ἐ. Hom. — воевать с переменным успехом;
ἐ. ἅλματα Xen. — менять направление прыжков;ἐ. τοὺς ὀδόντας Arst. — иметь перемежающиеся зубы ( когда верхние зубы входят в промежутки между нижними и наоборот)2) скрещиватьἐπηλλαγμένα ἴχνια Xen. — перекрещивающиеся следы;
ποὺς ἐπαλλαχθεὴς ποδί Eur. — скрестив ноги, т.е. (сражаясь) нога к ноге, врукопашную;ἐπηλλαγμέναις δι΄ ἀλλήλων ταῖς χερσί Plut. — со скрещенными (на груди) руками3) перепутывать, перемешивать(ποιεῖν τοὺς λόγους ἐ. Arst.)
φυλάττεσθ-αι μή πῃ ὅ λόγος ἐπαλλαχθῇ Xen. — следить, чтобы рассуждение не запуталось4) перемежаться, чередоваться(ὀδόντες ἐπαλλάττοντες Arst.)
5) досл. перемещаться, переходить, перен. подходить вплотную, граничить(πρὸς τέν βασιλείαν, Arst.)
τῷ γένει τῶν ἰχθύων Arst. — быть близким к рыбам -
3 αποσμυχομαι
медленно чахнуть -
4 διαπριω
1) распиливатьδιαπεπρισμένοι κατὰ τὰς ῥῖνας Plat. — (фигуры), распиленные по носовой линии, т.е. по профилю;
διαπρίεσθαι ταῖς καρδίαις NT. — быть в ужасе, возмущаться2) скрежетать(τοὺς ὀδόντας Luc.)
-
5 διιημι
1) распускать (по домам)(τὸ στράτευμα Xen. - ср. 4)
2) отпускать, выпускать, освобождатьδιειμένος ἀπηγγέλλετο Plut. — было объявлено, что он освобожден;
δ. τοῦ στόματός τι Soph. — упоминать о чем-л.3) распускать, растворять (med. φάρμακον ὄξει Arph.; λιβανωτὸν ἐλαίῳ Arst.)4) разрешать пройти, пропускать(τὸ στράτευμα διὰ τῆς χώρας Xen., Polyb. - ср. 1)
5) впускать(τινὰ εἰς τέν Ἀττικήν Arst.)
6) всаживать, вонзать(ξίφος λαιμῶν Eur.)
διὰ δ΄ ἧκε σιδήρου (sc. ὀϊστόν) Hom. — (Одиссей) пустил стрелу сквозь железные кольца7) открывать, раскрывать, разжимать(τοὺς ὀδόντας Diod.)
-
6 εμπριω
(ῑ) вонзаться (словно) пилойἐμπρῖσαί τι τοῖς ὀδοῦσι Diod. — впиться зубами во что-л.;
τοὺς ὀδόντας ἐμπεπρικώς Diod. — стиснув зубы -
7 ξυγκροτεω
1) ударять, стучатьσ. τὼ χεῖρε Xen. — рукоплескать, Luc. всплескивать руками (в негодовании);
σ. τοὺς ὀδόντας Luc. — стучать зубами;ἀνάπαιστα σ. Luc. «жарить» анапесты2) рукоплескатьἐξελθὼν συνεκροτεῖτο Xen. — он вышел, сопровождаемый аплодисментами
3) досл. сбивать, сколачивать, перен. составлятьἀσπὴς χρυσοῦ καὴ πορφύρας πρὸς ἄλληλα μεμιγμένων συγκεκροτημένη Plut. — щит, отделанный золотом вперемежку с пурпуром;
ἐκ λόγου ὄνομα συγκεκροτημένον Plat. — слово, образовавшееся из (целого) суждения;σ. κατηγορίαν Luc. — сочинять обвинение4) устраивать, затевать(πότους Plut.)
ἥ ἔρις συγκροτεῖταί τισι Luc. — у кого-л. происходит ссора5) обучать, подготовлятьσυγκεκροτημένοι τὰ τοῦ πολέμου Dem. — обученные бойцы;
τὰ πληρώματα συγκεκροτημένα Polyb. — опытные гребцы -
8 παρατριβω
1) тереть подлеπ. χρυσὸν ἄλλῳ χρυσῷ Her. — тереть (о пробный камень) один кусок золота рядом с другим ( для определения лучшего из них)
2) натирать(τοὺς ὀδόντας τινί Diod.)
3) med. вступать во враждебные отношения, ссориться4) уничтожать, кончать(τὸν βίον βρόχῳ Plut.)
-
9 περιμασσω
атт. περιμάττω1) очищать, чистить(τοὺς ὀδόντας ὀθονίοις Plut.)
2) очищать волшебными средствами Plut. -
10 πριω
I1) пилить, распиливать(κεραίαν δίχα Thuc.; τὸν ἐλέφαντα Luc.; κέρατα ὅταν πρισθῇ καὴ καταξεσθῇ Plut.)
2) скрежетать(τοὺς ὀδόντας Arph.)
3) кусать(ὀδόντι Soph.)
4) крепко схватывать, связывать(ζωστῆρι πρισθεῖς Soph.)
5) раздражать, приводить в бешенство(πριόμενός τινι Anth.)
II(ῐ) стяж.1) (= πρίασο) imper. к * πρίαμαι2) ( = ἐπρίασο) 2 л. sing. impf. к * πρίαμαι -
11 προσβαλλω
эп.-дор. προτιβάλλω1) бросать, швырять(σκῆπτρον γαίῃ Hom.)
τινὴ χεῖρα π. Eur. — бить кого-л.;ὄμματα π. τινί Eur. — окидывать глазами что-л.;μή μ΄ ἀνάγκῃ προσβάλῃς τάδε εἰκαθεῖν Soph. — не принуждай меня уступить этому2) (ударяя с размаху) разбивать(ἀψῖδα πέτρῳ Eur.; τὸν πρὴν ὄλβον ἕρματι Aesch.)
3) испускать(ἀτμὸν βαρύν Diod.; πνοιέν ἀγαθήν Luc.)
4) напускать, натравливать(θηρία τινί Dem.)
5) бросать в атаку(λόχον πύλαισι Aesch.)
δόρυ προσβαλεῖν τινι Eur. — пойти в атаку на кого-л.;τοὺς ὀδόντας μεγάλους π. Arst. — пускать в ход клыки6) приставлять, прикладывать(κλίμακας πύλαις Eur.)
παρειὰν προσβαλεῖν παρηΐδι Eur. — прижаться щекой к щеке;μὲσην πρὸς μέσην προσβαλεῖν Plat. — приложить одну половину к другой7) налагать(ὅρκον αὑτῷ Soph.)
8) доставлять, причинять, приносить(κέρδος μέγα τινί Her.; πικρὰς ὠδῖνάς τινι Soph.)
Ὀλυμπιάδα τινὴ προσβαλεῖν Her. — доставить кому-л. победу на Олимпийских играх;μηδεμίαν ἄσην τινί π. Her. — не причинять кому-л. никакого горя;προσβαλεῖν τινι αἰσχύνην Plat. — покрыть кого-л. позором;δεῖμα π. τινί Eur. — вселять страх в кого-л.9) воздействовать, ( о солнце) освещать или согревать(ἀρούρας Hom.; ὅ ἥλιος προσβάλλων τῇ σελήνῃ Arst.)
; ( об ощущениях) поражать, раздражать, касатьсяβροτοῦ με προσέβαλε Arph. — что-то человеческое меня коснулось, т.е. я чую присутствие человека;
τὸ προσβάλλον καὴ τὸ προσβαλλόμενον Plat. — ощущаемое и ощущающее10) воспринимать, понимать(τι Soph.)
11) редко med. совершать нападение, идти в атаку(πύλαις Aesch.; πρὸς τὰ τείχη Lys.)
ἐπειδέ προσβάλλοιεν ἀλλήλοις Thuc. — когда (обе стороны) столкнулись друг с другом;οὐτ΄ ἔπεϊ προτιβάλλεσθαί τινα οὔτ΄ ἔργῳ Hom. — не нападать на кого-л. ни словом, ни делом12) приставать (на кораблях), причаливать(Σικελίᾳ, πρὸς Τάραντα, ἐς τὸν λιμένα Thuc.)
13) приезжать, прибывать(ἐκ τῆς Ἀσίης τῇ Ἀττικῇ Plut.)
14) приходить, являться(τοῖς ἄρχουσι Plut.)
15) ( о ветре) прилетать, дуть(ἀπὸ τῆς θαλάττης Arst.)
16) проникать, попадать(πρὸς ὄψιν ἢ πρὸς ἀκοήν Plat.)
17) выделять, издавать, обдавать(ἡδίστην ἀναπνοήν τινα Arst.)
-
12 συγκροτεω
1) ударять, стучатьσ. τὼ χεῖρε Xen. — рукоплескать, Luc. всплескивать руками (в негодовании);
σ. τοὺς ὀδόντας Luc. — стучать зубами;ἀνάπαιστα σ. Luc. «жарить» анапесты2) рукоплескатьἐξελθὼν συνεκροτεῖτο Xen. — он вышел, сопровождаемый аплодисментами
3) досл. сбивать, сколачивать, перен. составлятьἀσπὴς χρυσοῦ καὴ πορφύρας πρὸς ἄλληλα μεμιγμένων συγκεκροτημένη Plut. — щит, отделанный золотом вперемежку с пурпуром;
ἐκ λόγου ὄνομα συγκεκροτημένον Plat. — слово, образовавшееся из (целого) суждения;σ. κατηγορίαν Luc. — сочинять обвинение4) устраивать, затевать(πότους Plut.)
ἥ ἔρις συγκροτεῖταί τισι Luc. — у кого-л. происходит ссора5) обучать, подготовлятьσυγκεκροτημένοι τὰ τοῦ πολέμου Dem. — обученные бойцы;
τὰ πληρώματα συγκεκροτημένα Polyb. — опытные гребцы -
13 συμπριω
-
14 τριζω
(pf. со знач. praes. τέτρῑγα; part. pf. pl. τετριγότες - эп. τετριγῶτες)1) чирикать, щебетать2) пищать, визжать(μῦς τρίζων Babr.)
3) стрекотать(ἀκρὴς τρίζει Arst.)
4) скрипеть, трещать, хрустетьτετρίγει νῶτα Hom. — захрустели спины (у борцов);
τ. τοὺς ὁδόντας NT. — скрежетать зубами5) бренчать, звенеть, звучать(τετριγυῖα λύρας χορδά Anth.)
-
15 υποπριω
-
16 φυω
(impf. ἔφυου, fut. φύσω с ῠ, aor. 1 ἔφῡσα, aor. 2 ἔφῡν, pf. πέφῡκα, ppf. ἐπεφύκειν с ῠ; med. - с aor. 2 и pf. act., part. φύς, inf. φῦναι; pass.: fut. φυήσομαι, aor. 2 ἐφύην) тж. med.1) производить на свет, взращивать, (по)рождать, создавать(τί τινι Xen.; σοφοὺς υἱεῖς Plat.)
καρπὸν φ. Her. — приносить плод(ы);ὅ φύσας (πατήρ) Eur. — родитель, отец;οἱ φύσαντες Eur., Arph. — родители;φ. ποίην Hom. — покрываться травой;φ. φύλλα καὴ ὄζους Hom. — пускать листья и ветви;φ. πώγωνα Her. — обрастать бородой;γλῶσσαν μοῦνον θηρίων οὐκ ἔφυσε Her. — это - единственное животное, не имеющее языка;τοὺς ὀδόντας φύει Plat. — у него прорезываются зубы;φ. τὰ πτερά Arph. — оперяться, Plat. окрыляться;φ. σάρκα и σάρκας Plat. — обрастать плотью:φ. φρένας Soph. — становиться разумным, но тж. становиться надменным и одарять разумом (φ. ἀνθρώποις Soph.);φύσει πεφυκώς Plat. — врожденный;ἀνθρώπῳ πεφυκότι εἴη ῥᾷον … Xen. — природа человека такова, что ему легче …;τὰ φύσει πεφυκότα Lys. — то, что создано природой, естественный порядок вещей;πιστὸν νομίζειν τινὰ φύσει φύεσθαι Xen. — считать кого-л. честным по природе;σοφὸς πεφυκώς Soph. — будучи по природе умным;εἰ μέ κακὸς πέφυκα Soph. — если я не зол по природе;ὡς πέφυκε Xen. — естественным образом, как обычно бывает;ὡς οὐ πέφυκεν Plut. — сверх всякого обыкновения;πᾶσι θνατοῖς ἔφυ μόρος Soph. — смерть присуща всем смертным;οὔτω δέ τούτων πεφυκότων Plat. — ввиду так сложившихся обстоятельств;εὖ πεφυκέναι πρός τι Xen. и κατά τι Dem. — быть созданным для чего-л., иметь природную склонность к чему-л.;πεφύκασι ἄπαντες ἁμαρτάνειν Thuc. — ошибаться свойственно всем2) вырастать, расти, рождаться, возникать(ἀνδρῶν γενεέ ἥ μὲν φύει, ἥ δ΄ ἀπολήγει Hom.; ῥόδα φύεται αὐτόματα Her.; τὰ φυόμενα ἐκ τῆς γῆς Xen.)
σῖτον εὔχεσθαι καλὸν φύεσθαι Xen. — молиться, чтобы хлеб хорошо уродился;ἥ κεφαλέ θριξὴ πεφυκυῖα Diod. — поросшая волосами (косматая) голова;πεφυκέναι (тж. φῦναι) τινός, ἔκ и ἀπό τινος Trag., Xen., Plat. — родиться от кого-л., быть рожденным кем-л.;πρᾶγμα φυομένον ἐν τῇ Ἑλλάδι Xen. — то, что происходит в Элладе3) med. припадать, прижиматьсяἐν χείρεσσι φύοντο Hom. — они пожали друг другу руки;
οἱ φῦ χειρί Hom. — она схватила его за руку;ὀδὰξ ἐν χείλεσι φύντες Hom. — закусив губы -
17 εκβαλλω
(fut. ἐκβαλῶ, aor. 2 ἐξέβαλον, pf. ἐκβέβληκα)1) выбрасывать(τινὰ ἰχθύσι Hom.; τινὰ ἐς τέν γῆν Her.)
2) прибивать, пригонять(τὰς ναῦς εἰς τέν γῆν Polyb.)
3) сбрасывать, опрокидывать(τινὰ δίφρου Hom.)
4) свергать(τινὰ ἕδρας и ἐκ τυραννίδος θρόνων Aesch.)
5) валить, срубать(δοῦρα πάντα Hom.)
6) выбивать, вышибать(βιὸν χειρός τινι Hom.)
7) выламывать, взламывать(πύλας Eur.; θύρας Polyb.)
8) изгонять(τινὰ ἐκ и ἔξω τῆς πόλεως Plat., Arst.; τὸν Μῆδον ἐκ τῆς Ἑλλάδος Plut.)
9) прогонять(θυγατέρα Dem.; γυναῖκα Diod., Plut.)
10) прогонять шиканьем или свистом(τινὰ ἐκ τῶν θεάτρων Dem.)
11) отбрасывать, бросать(ξίφος Eur., Arph.; ὀϊστούς Xen.)
12) ронятьἐ. δάκρυα Hom. и ἐ. δάκρυ Eur. — проливать слезы
13) бросать, подкидывать(τέκνον Eur.)
14) бросать, покидать(τινά Soph.)
15) высказывать, произносить(ἅλιον ἔπος Hom. и ἔπος τόδε Aesch.; κόμπους κενούς Eur.; ῥῆμά τε καὴ λόγον Plat.; ἀπόκρισιν Polyb.)
16) отвергать, отрицать(τοὺς θεούς Arph.; πολλοὺς τῶν μύθων Plat.; τὸν νόμον Plut.)
17) опровергать(λόγους Plat., Polyb.; διαβούλιον Polyb.)
18) лишать(τινὰ πλούτου Eur.)
ἐκ τῆς φιλίας τινός ἐκβληθῆναι Xen. — лишиться чьей-л. дружбы19) лишаться, терять(τὰς φρένας ὑφ΄ ἡδονῆς Soph.; ὀδόντας Arst.)
τὸν ἱδρῶτα καὴ φειδωλίαν ἐκβαλεῖν Arph. — лишиться всего, что накоплено потом и бережливостью20) рождать, производить на свет(εὔκαρπον Θηβαίων στάχυν Eur.)
21) преждевременно родить, выкинуть22) выкапывать, рыть(πανταχοῦ φρέατα Plut.)
23) ( о линиях) проводить, чертить(ἔστω ἐκβεβλημένη ἥ ΑΒ Arst.)
24) уходить, удаляться(ἄλλην εἰς αἶαν Eur.)
25) выходить, вытекать(ὅ ποταμὸς κατὰ μέσον ἐκβάλλει Plat.)
26) выходить из берегов(ἥ θάλαττα κυμαίνουσα ἐκβάλλει Arst.)
27) med. выводить на сушу, высаживать, выгружать(ἵππους Her.)
См. также в других словарях:
οδούς — ο (ΑΜ ὀδούς, όντος, Α ιων. τ. ὀδών) 1. το δόντι (α. «ο Στάθης κατέβαινεν εις το κενόν, σφίγγων τους οδόντας», Παπαδ. β. «ποῑόν σε ἔπος φύγεν ἕρκος ὀδόντων», Ομ. Ιλ.) 2. κυλινδροειδής απόφυση τού δεύτερου αυχενικού σπονδύλου, η οποία ονομάστηκε… … Dictionary of Greek
επαλλάσσω — (Α ἐπαλλάσσω και αττ. τ. ἐπαλλάττω) αλλάζω αμοιβαία ή διαδοχικά τη θέση προσώπων ή πραγμάτων νεοελλ. (λογ.) «επαλλάσσουσες έννοιες» οι έννοιες που περιέχονται στο πλάτος τής ίδιας έννοιας, αλλά διαφέρουν μεταξύ τους στο πλάτος και στο βάθος, οι… … Dictionary of Greek
συνερείδω — Α 1. στηρίζω μαζί, συναρμόζω («τοὺς ὀδόντας συνερείδειν», Ιπποκρ.) 2. δένω μαζί σφιχτά («χέρα δεσμοῑς διδύμοις συνερεισθέντες», Ευρ.) 3. είμαι δεμένος σφιχτά («oἱ ὀδόντες συνηρείκασι», Ιπποκρ.) 4. (για στρατιώτες) είμαι τοποθετημένος σε πυκνή… … Dictionary of Greek
επιπρίω — ἐπιπρίω (Α) (κατά τον Ησύχ.) «ἐπιπρίων τοὺς ὀδόντας τρίζων» … Dictionary of Greek
κνήσις — κνῆσις, ἡ (Α) [κνω] 1. το ξύσιμο («κνῆσις κροτάφων καὶ ὤτων», Αρετ.) 2. κνησμός, φαγούρα («τὸ τῶν ὀδοντοφυούντων πάθος περὶ τοὺς ὀδόντας γίγνεται, ὅταν ἄρτι φυῶσι, κνῆσίς τε καὶ ἀγανάκτησις περὶ τὰ οὖλα» η ενόχληση γύρω από τα δόντια κατά την… … Dictionary of Greek
πελαγίζω — ΝΜΑ [πέλαγος] πλέω στο ανοιχτό πέλαγος, διαπλέω το πέλαγος, πελαγοδρομώ («οἷον καὶ ἐν τριήρει, ἔφη, ὅταν πελαγίζωσι», Ξεν.) μσν. αρχ. (για ποταμό) κατακλύζω, πλημμυρίζω αρχ. 1. (για ποταμό που ξεχείλισε) είμαι ή εκτείνομαι σαν πέλαγος, σαν λίμνη … Dictionary of Greek
πολύστοιχος — ον, Α αυτός που έχει πολλές σειρές («πάντες ἔχουσιν ὀξεῑς τοὺς ὀδόντας και πολυστοίχους ἔνιοι», Αριστοτ.). [ΕΤΥΜΟΛ. < πολυ * + στοῖχος (< στείχω)] … Dictionary of Greek
πρίω — Α 1. κόβω με πριόνι, πριονίζω («κεραίαν μεγάλην δίχα πρίσαντες ἐκοίλαναν ἅπασαν», Θουκ.) 2. δαγκώνω («ὀδόντι πρῑε τὸ στόμα», Σοφ.) 3. κόβω συλλαβές 4. παθ. πρίομαι α) κόβω σε κομμάτια β) (ιδίως στη χειρουργική) τρυπώ με πριονοειδές τρυπάνι γ)… … Dictionary of Greek
ρώκωσα — και, σε κώδικες, ῥωκῶσα, Α (κατά τον Ησύχ.) «πρίουσα τοὺς ὀδόντας». [ΕΤΥΜΟΛ. Μτχ. ενός αμάρτυρου ρ. *ρώκω / *ῥωκῶ, συγγενούς τού ῥώχω*] … Dictionary of Greek
σύριγμα — και σύρισμα, το, ΝΑ και σούρισμα και σούριγμα Ν [συρίζω] 1. η ενέργεια και το αποτέλεσμα τού συρίζω, ο ήχος τής σύριγγας, το σφύριγμα (α. «ακούστηκε ένα οξύ σύριγμα» β. «μὴ... διολέσῃς... Πανὸς ἕδρας, ἔνθ ἔχει συρίγματα», Ευρ.) 2. συριστικός ήχος … Dictionary of Greek
τρίστοιχος — η, ο / τρίστοιχος, ον, ΝΜΑ αυτός που έχει διαταχθεί σε τρεις σειρές (α. «τρίστοιχοι ὀδόντες πυκνοί», Ομ. Οδ. β. «τρίστοιχοι κριθαί», Θεόφρ. γ. «ἔχειν ἐπ ἀμφότερα τριστοίχους τοὺς ὀδόντας», Αριστοτ.) αρχ. 1. τριπλός («τρίστοιχοι κεφαλαί», Ερμησιάν … Dictionary of Greek